Daisy Nad Morzem relacja z wyjazdu - podsumowanie pierwszego tygodnia ferii

Cześć! Wszyscy pytacie mnie na fb, kiedy będzie post, trochę się przeciągnęło z różnych powodów, niestety nie mam własnego komputera i nie mogę na niego wchodzić kiedy mi się zechce. Ale znalazłam chwilę i już do Was piszę! :) Będę opisywać każdy dzień z osobna. Oczywiście zrobiłam duuużo więcej zdjęć (np. w pociągu), ale jakby to nazwać... ich jakość nie powala, więc postanowiłam je zostawić jedynie sobie na pamiątkę.

16 lutego 2015r., poniedziałek

Tego dnia praktycznie cały dzień się pakowaliśmy. Wyjechaliśmy o drugiej w nocy (następnego dnia, ale opisuję to w tym, bo przed wyjazdem i tak nie kładliśmy się spać). Na szczęście w przedziale byliśmy sami, bo Daisy nie mogła znaleźć sobie miejsca, nie miała pojęcia gdzie jest i chodziła tylko po fotelach oraz ziemi. Moja mama twierdzi, że sunia nie zasnęła w ogóle, bo cały czas nas pilnowała.

Taki widok zastałam :D

17 lutego 2015r., wtorek

Rano poszliśmy do naszego mieszkania, gdzie zostawiliśmy bagaże i rozpakowaliśmy się. Po krótkim odpoczynku wyruszyliśmy nad morze. Byłam pewna, że na początku sunia będzie się bała morza, jednak ona czuła się jak w swoim żywiole. Oczywiście chciała wchodzić do wody, ale to nie wyszłoby jej na dobre o tej porze roku. Morze jakby ją rozanieliło. Zero agresji czy strachu, biegała beztrosko jak mały charcik, uszy, ogon, łapy w ruch. W ogóle nie bała się psów, do wszystkich śmiało podchodziła, żadnych idących ludzi nie obszczekiwała, podchodziła tylko żeby ją głaskali. Byłam wzruszona.

W drodze na plażę

Po spacerze na plaży poszliśmy na molo.

Wieczorem postanowiliśmy zobaczyć plażę nocą. Mimo oświetlenia było strasznie ciemno, ale przeszliśmy się z Daisy, która chciała szaleć mimo, że była na smyczy. Poszliśmy jeszcze na molo i wróciliśmy do domu tramwajem.

Daisy w naszym wynajętym mieszkaniu upodobała sobie strasznie poduszki, które leżały na krzesłach :D. Spała na zmianę na każdym krześle.

18 lutego 2015r., środa

Tego dnia przeszliśmy ok. 9km. Rano po drodze nad morze kupiłam kilka rzeczy, głównie zapasy jedzenia.

Takie próbki dostałyśmy (tak, tak, dla szczeniąt dużych ras :D)

Obiadek

Po zakupach poszliśmy na plażę, gdzie przeżyłam chwile grozy, gdyż z powodu piasku obiektyw zaczął mi szwankować. Na szczęście udało się to naprawić. Uff!

Daisy nieostra, ale zdjęcie ma swój urok :)

Wieczorem kolejny raz poszliśmy na plażę. Gdy byliśmy już przy wyjściu z molo, Daisy strasznie się rozszczekała. Szczekała na wszystko i wszystkich, a nawet bez powodu. Człowiek, pies, kot, słup - wszystko trzeba obszczekać! I tutaj dość niemiła, śmieszna sytuacja, moim zdaniem właściciele zachowali się dość żałośnie, ale to tylko o nich świadczy.
Więc staliśmy sobie przed molo (przy automacie z kawą :D), trzymam Daisy na smyczy, a tu idzie jakieś państwo z psem podobnym do yorka, tylko większym i bez smyczy. Sunia szczeknęła na niego, zapraszając do zabawy, a on chciał  przybiec się przywitać. A właścicielka jak go zaczęła gonić (jakby się normalnie katastrofa działa), złapała na ręce, zaczęła przytulić i mówić "ty nasza mała bohaterko" (?). Postawiła tego psa czy tam sukę na ziemi, zapięła na smycz i patrząc na nas z odrazą odeszła ciągnąc psa, który w dalszym ciągu chciał podejść do Daisy. Ech... nie żebym była przewrażliwiona na swoim punkcie, ale pewnych rzeczy się nie robi...

19 lutego 2015r., czwartek

Tego dnia była nieco gorsza pogoda, ale były słoneczne momenty. Prawie cały dzień spędziliśmy w Sopocie.
Rano pojechaliśmy kolejką do Sopotu.

Najpierw skierowaliśmy się w stronę plaży i poszliśmy na wielkie molo.

Potem byliśmy na chwilkę na plaży.

Po wyjściu z plaży poszliśmy do krzywego domku, do SO!COFFEE. Pani powiedziała, że piesek może wejść, o ile nie jest hałaśliwy. Sunia raz szczeknęła i dwa razy warknęła na wchodzących ludzi (uznała kawiarnię za swój teren), ale mam nadzieję, że nikt tego nie słyszał.

Wieczorem poszliśmy na spacer. Najpierw byliśmy już w czwartej biedronce, w której nie było poduszek sensorycznych, a potem na pomost na Motławie.

20 lutego 2015r., piątek

Tego dnia była pogoda WSPANIAŁA!!! Rano pojechaliśmy na plażę. Było cudownie, błękitne niebo i piękne słońce! Długo chodziliśmy po plaży.

Po spacerze poszliśmy do takiej restauracji "Gruba Ryba". Wszyscy byli bardzo wyrozumiali dla Daisy, zarówno kelnerzy nie zwracali na nią uwagi i uważali psa za coś normalnego, jak i klienci gdy Daisy szczeknęła na dziecko ok. 2 lata (ona strasznie nie lubi, jak ktoś się jej tak przygląda i wgapia, wtedy zawsze szczeka). Moja mama przeprosiła i wytłumaczyła, ale dziecko i ojciec w ogóle się nie obrazili, tylko dalej byli mili do Suni.
Gdy wychodziliśmy z restauracji, przechodziliśmy obok jakiegoś stolika, gdzie siedziało dwóch chłopców chyba z babcią i dziadkiem i ten dziadek powiedział (na Daisy) "Hot dog!" a oni wszyscy tak strasznie się śmiali z kilka minut i tak strasznie jakby to było śmieszne. Rozumiem się zaśmiać, ale śmiać się tak do rozpuku, jakby usłyszeli pierwszy raz znakomity dowcip? Widać są różne sposoby okazywania zazdrości -.-

Po wyjściu spotkaliśmy także przemiłego psiego ratownika w Juliusach :).

fot. mój tata

fot. mój tata

Wieczorem poszliśmy na naprawdę długi nocny spacer po plaży. Było dość jasno jak na noc. Ponieważ bardzo chciała, postanowiłam odpiąć Daisy ze smyczy.

21 lutego 2015r., sobota

Dzisiaj w drodze na plażę, chciałam iść do zoologicznego po jakieś "pamiątki" (tak, tak, każdy powód jest dobry). Kupiłam Daisy pluszowego liska bez wypełnienia i z dwoma piszczałkami, którego POKOCHAŁA oraz, moja mama chciała kupić jej kolejną obrożę, więc czemu ja miałam się nie zgodzić :D.

Daisy pokochała liska do tego stopnia, że z nim spała

Wieczorem zaczął się nasz pech.
Byliśmy nad morzem, ciemno, nagle jakiś pies (wydaje mi się że husky albo jakiś wilczak, ciemno było) bez smyczy ani nawet obroży biegnie, zaczyna gonić Daisy, wpycha ją do morza po szyję, a sam stoi na piasku, bo mu się nie chce wejść, ale jej nie pozwala wyjść. Mój tata się wkurzył i go odepchnął i wyjął sunię, a właścicielka z psem zwiała bez słowa. Daisy była cała mokra, biedna, a to babsko nawet nie upewniło się czy przeżyła! (no dobra, przesadzam trochę, ale nie powinna się tak zachować) Daisy nie wyglądała na bardzo niezadowoloną, podobało jej się w wodzie, ale gdyby ją fala przykryła, po prostu by utonęła, mogła też nabawić się zapalenia płuc. Poświęciłam swój szalik, wytarłam nim Dejzulka i ubrałam w jej kubranko. Potem biegałam z nią,żeby nie zmarzła.
Gdy wracaliśmy, na przystanku jakiś żul wrzucił pustą butelkę do kosza i Daisy się tak okropnie przestraszyła. Myślałam, że cofnie się kilka kroków, jak zwykle, ale ona odbiegła kilka metrów i była na skraju przystanku. Na dodatek wyszła z obroży (akurat była na obroży a nie na szelkach przez to, że miała założone ubranko). O mało nie wpadła pod tramwaj! Tak mi nogi się trzęsły ze strachu że o mało nie spadłam ze schodów, a jak sunia na pewno się bała to szkoda mówić.

22 lutego 2015r., niedziela

Dzień zaczął się koszmarnie. Gdy obudziłam się, tata zauważył na prześcieradle dwie wielkie plamy. Daisy nie spała ze mną, ale w nocy musiała chodzić po całym domu i usadowiła się na moim łóżku. Musieliśmy to prać, bo przecież tego dnia wyjeżdżaliśmy. Plamy były tez w innych miejscach. Podejrzewam, że były to wymioty. Sunia albo zjadła coś na spacerze, ale mama uparła się że to dlatego, że sunia przez tydzień zamiast domowego jedzenia jadła puszki.
Na pierwszy spacer z Daisy poszłam ja, wybrałyśmy się do psiego wybiegu, który był dosłownie kilka metrów od kamienicy, w której mieszkaliśmy. Było zimno i sunia nie chciała zbyt biegać, ale zaliczyłyśmy tam wizytę. Sporo osób z psami tam przychodzi, ale każdy zawsze jest osobno.

Pierwszy w Polsce czynny automat z woreczkami, który widziałam

Gdy wróciłyśmy do domu, sunia dostała jajecznicę (tylko wersję gotowaną - moja mama specjalistka od dietetycznych dań) oraz grysik na wodzie.
 Ok. 14:00 wymeldowaliśmy się i poszliśmy pożegnać się z morzem. Wstąpiliśmy też do kościoła na mszę, oczywiście z psem.

Tryb "Zmierzch i świt"

Tryb "Zachód słońca"

Potem pojechaliśmy pociągiem. Nasz przedział był maksymalnie zapełniony, to dobrze, bo Daisy czuła się jak w autobusie, była grzeczna i nie warczała na konduktora.

Mamy jeszcze dla Was filmik z wyjazdu. Przy okazji zapraszam Was do za subskrybowania nowego kanału, jeśli macie ochotę.

Ogólnie pierwszy tydzień uważam za mega udany, wyjazd był wspaniały i bardzo tęsknię za naszym mieszkankiem i codziennymi spacerami :'(. Uważam, że ten tydzień wykorzystaliśmy w 100%.

Pozdrawiamy
PS. Chciałabym Was poinformować i zachęcić do wzięcia udziału w akcji "Przyjaciele Zwierząt". To jest naprawdę potrzebne! Szczegóły tu: klik

Zdjęcie autorstwa Marii z bloga dziennik-mojego-labka.blogspot.com